Συμπτώματα και θεραπεία της θωρακικής οστεοχόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης

Η θωρακική οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης (ΘΟ) διαγιγνώσκεται σπάνια, σε αντίθεση με την αυχενική και οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, που εντοπίζονται σε 2-3 ασθενείς ηλικίας 18 ετών και άνω. Αυτό το φαινόμενο εξηγείται από την ιδιαίτερη δομή της περιοχής του θώρακα - την παρουσία μεγαλύτερου αριθμού φετών, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν λεπτότερη δομή. Αυτό το τμήμα της σπονδυλικής στήλης έχει μικρή κινητικότητα και επομένως δεν καταπονείται πολύ γιατί το κύριο χτύπημα απορροφάται από το στέρνο μαζί με τα πλευρά.

Ο κύριος λόγος για τον οποίο ξεκινά η ανάπτυξη της παθολογίας του μαστού είναι η αύξηση του φορτίου στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και επομένως παραβίαση των μεταβολικών διεργασιών, καθώς και της δομής τους. . . Με μια τέτοια ασθένεια, οι ιδιότητες απορρόφησης κραδασμών του μεσοσπονδύλιου δίσκου χάνονται, ο ινώδης δακτύλιος γίνεται πιο λεπτός, στεγνώνει, μετά από αυτή τη διαδικασία οι νευρικές απολήξεις φλεγμονώνονται, το άτομο αισθάνεται συνεχή πόνο, δυσφορία και μειώνεται η κινητική δραστηριότητα. Με την ταχεία πορεία της νόσου προσβάλλονται οι σύνδεσμοι της σπονδυλικής στήλης και των αρθρώσεων.

Στο μεταξύ, πολλοί ειδικοί έχουν κάνει κανόνα να μην ταξινομείται η οστεοχόνδρωση με βάση τα στάδια, αλλά με βαθμούς, τα οποία επίσης διαφέρουν στις ιδιαιτερότητες των συμπτωμάτων.

Λαμβάνοντας υπόψη τη γενική συμπτωματολογία, η οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής, σε αντίθεση με τους άλλους τύπους της, δεν είναι τόσο έντονη, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει μια χαρακτηριστική κλινική εικόνα. Έτσι, ο ασθενής μπορεί να παραπονεθεί για την παρουσία των ακόλουθων σημείων:

• Πόνος στο στήθος, που συχνά επιδεινώνεται με παρατεταμένη έκθεση σε μία θέση ή τη νύχτα.
• οδυνηρή αίσθηση μεταξύ των ωμοπλάτων, ενώ επιδεινώνεται κατά την ανύψωση του βραχίονα ή μετά από σωματική άσκηση.
• Δυσφορία, πόνος όταν προσπαθείτε να πάρετε μια βαθιά αναπνοή, αυτό το σύμπτωμα παρατηρείται επίσης κατά την εκπνοή.
• όταν περπατάτε, υπάρχει πόνος στα πλευρά και αίσθημα συμπίεσης στην περιοχή του θώρακα.

Τέτοιες εκδηλώσεις μπορούν να συνοδεύουν ένα άτομο για αρκετές εβδομάδες, κάτι που θα πρέπει να θεωρείται επιδείνωση της νόσου.

Ποια άλλα συμπτώματα μπορεί να παρατηρηθούν με το HO; Εκτός από την κύρια κλινική εικόνα, σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πιθανές οι ακόλουθες εκδηλώσεις:

• Μούδιασμα των άνω άκρων, αίσθηση "χήνας" που διατρέχει το δέρμα.
• διαταραχή των οργάνων της γαστρεντερικής οδού.
• Αίσθημα κρύου στα πόδια, αδυναμία να τα ζεστάνει.

Επίσης, τα χαρακτηριστικά σημάδια μιας τέτοιας ασθένειας είναι το dorsago - η εμφάνιση αιχμηρών πόνων μεταξύ των ωμοπλάτων και η ραχιαία - ένα σύνδρομο αργού πόνου που δεν έχει έντονη εικόνα.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, όπως κάθε άλλος τύπος οστεοχονδρωσίας, η νόσος του μαστού επηρεάζει συχνά άτομα με ανενεργό τρόπο ζωής. Το συνεχές κάθισμα στον υπολογιστή, το σκύψιμο, η έντονη σωματική άσκηση γίνονται επίσης προκλητικός παράγοντας στην ανάπτυξη της νόσου.

Πώς εκδηλώνεται η ασθένεια σε γυναίκες και άνδρες;

Η ανάπτυξη εκφυλιστικών-δυστροφικών διεργασιών στην περιοχή του θώρακα σε ασθενείς θεωρείται διάγνωση - θωρακική οστεοχόνδρωση. Αυτή η ασθένεια οδηγεί σε καταστροφή των μεσοσπονδύλιων δίσκων και υποσιτισμό στις δομές του συνδετικού ιστού. Επιπλέον, η κυκλοφορία του αίματος διαταράσσεται επειδή η περιοχή του θώρακα είναι ανενεργή. Και το ίδιο το σύνδρομο πόνου εμφανίζεται λόγω τσιμπήματος των νευρικών απολήξεων κατά την εξέλιξη της παθολογίας.

Όπως δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία, η HO διαγιγνώσκεται μερικές φορές πιο συχνά στις γυναίκες παρά στους άνδρες και, ταυτόχρονα, σε μικρότερη ηλικία. Ο κύριος λόγος για αυτό το φαινόμενο είναι η αλλαγή στα επίπεδα των ορμονών κατά την είσοδο στην εμμηνόπαυση. Το έναυσμα για την ανάπτυξη της νόσου είναι επίσης η οστεοπόρωση, η οποία παρατηρείται συχνά στις γυναίκες στην αρχή της εμμηνόπαυσης.

Τα θεραπευτικά μέτρα αναπτύσσονται λαμβάνοντας υπόψη την κλινική εικόνα της παθολογίας. Τα σοβαρά συμπτώματα δεν εμφανίζονται αμέσως, η υποψία για την παρουσία της νόσου συχνά διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συγκεκριμένα, είναι δυνατό να γίνει διάγνωση κατά την πορεία μιας έντονης εικόνας όταν τα συμπτώματα έχουν γίνει εμφανή. Εάν έχετε έντονη περίοδο, μπορείτε να διακρίνετε δύο τύπους συμπτωμάτων:

1. Ανάπτυξη επώδυνων αισθήσεων. . . Εδώ μιλάμε για την εμφάνιση πόνου στην περιοχή του θώρακα, ανάμεσα στις ωμοπλάτες, που ακτινοβολεί στην περιοχή του ηλιακού πλέγματος. Το σύνδρομο πόνου μπορεί να μεταναστεύσει στην περιοχή του λαιμού, μιμούμενο την αυχενική οστεοχόνδρωση και να μεταναστεύσει στο χέρι. Συχνά οι γυναίκες παρατηρούν πόνο στους μαστικούς αδένες, τους οποίους μπερδεύουν με ασθένειες του μαστού. Οι αισθήσεις πόνου συνήθως δεν είναι μόνιμες, είναι επώδυνες, αλλά ταυτόχρονα δεν έχουν ένταση.
2. Διαταραχή της αρτηριακής πίεσης. . . Με την οστεοχονδρωσία του μαστού στις γυναίκες, υπάρχει κάτι όπως το υπερτασικό σύνδρομο, το οποίο χαρακτηρίζεται από αυξημένη πίεση και μπορεί να προκαλέσει υπερτασική κρίση. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της φυσιολογικής υπέρτασης μπορεί να είναι η παρουσία ελάχιστης επίδρασης από τη χρήση αντιυπερτασικών φαρμάκων. Εάν είχατε παρόμοιες καταστάσεις, θα πρέπει επίσης να επισκεφτείτε έναν σπονδυλολόγο.

Επιπλέον, πρέπει να διακρίνονται και άλλα σημεία εκφυλιστικών-δυστροφικών παθήσεων της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης:

• Πόνος στην αριστερή πλευρά της περιοχής του θώρακα,δεν σχετίζεται με καρδιακή βλάβη. . . Στην ιατρική ορολογία, αυτό το φαινόμενο ονομάζεται καρδιαλγία. Δεν είναι δύσκολο να διαγνωστεί, αφού εάν εμφανιστεί ένα τέτοιο σύμπτωμα, δεν μπορεί να σταματήσει με τη χρήση καρδιακών φαρμάκων.
• Διαταραχή της λειτουργίας του πεπτικού συστήματος. . . Καθώς η οστεοχονδρωσία αρχίζει να εξελίσσεται, τα προβλήματα αρχίζουν συχνά με τα εσωτερικά όργανα, πιο συχνά με το γαστρεντερικό σωλήνα. Το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα είναι ο σχηματισμός καούρας, η αύξηση της οξύτητας και η συνεχής αίσθηση πληρότητας (αέρια). Μεταξύ άλλων, μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα με την πέψη των τροφών - ναυτία μετά το φαγητό, αίσθημα βάρους, μετεωρισμός. Με φόντο όλα αυτά, διαταράσσεται και η εργασία των κοπράνων - συχνή δυσκοιλιότητα ή διάρροια.
• Παθήσεις του αναπνευστικού. . . Δεδομένου ότι η δυστροφική διαδικασία λαμβάνει χώρα στην περιοχή του θώρακα, οι περιπτώσεις τραυματισμού της αναπνευστικής οδού δεν είναι ασυνήθιστες. Όλα αυτά συνοδεύονται από αδικαιολόγητη ζάλη, γενική αδυναμία, δύσπνοια και άλλα σημάδια που μπορεί έμμεσα να μοιάζουν με καρδιακές παθήσεις ή προβλήματα πίεσης (αρτηριακά / ενδοκρανιακά).

Όσον αφορά τη θεραπεία, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα σημάδια της παθολογικής διαδικασίας. Τα αναλγητικά συνταγογραφούνται για την ανακούφιση του πόνου, συμπεριλαμβανομένων των ΜΣΑΦ με τη μορφή αλοιφών ή τζελ. Κατά την περίοδο της έξαρσης, τα μυοχαλαρωτικά είναι πιο αποτελεσματικά, μειώνουν τους σπασμούς των λείων μυών, χαλαρώνουν τους μύες, ανακουφίζουν από το σύνδρομο πόνου, οι κριτικές για τη χρήση τους είναι θετικές. Εάν ο πόνος γίνει εντελώς αφόρητος, χρησιμοποιείται αποκλεισμός με παυσίπονα.

Θεραπεία θώρακα

Το πώς ακριβώς θα εκδηλωθεί το GO εξαρτάται από τις παθολογικές αλλαγές που συμβαίνουν στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Είναι σύνηθες να διακρίνουμε τέσσερα στάδια της πορείας των εκφυλιστικών-δυστροφικών ασθενειών στο στήθος:

• Ο πρώτος. . . Τα συμπτώματα δεν είναι ιδιαίτερα έντονα, αλλά η διαδικασία αφυδάτωσης των μεσοσπονδύλιων δίσκων της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης έχει ήδη ξεκινήσει. Ως αποτέλεσμα, χάνουν την ελαστικότητά τους και φαίνονται πιο επίπεδα, αλλά ταυτόχρονα αντέχουν ορισμένα φορτία. Περιστασιακά, οι επώδυνες αισθήσεις του τύπου πόνου είναι διαταραγμένες, αλλά όχι ήπιες και συχνά δεν απαιτούν τη χρήση αναλγητικών.
• Το δεύτερο. . . Σε αυτό το στάδιο, αρνητικές αλλαγές επηρέασαν τον ινώδη δακτύλιο, παρατηρούνται διάφοροι τύποι ζημιών - ρωγμές, απώλεια σταθερότητας. Υπάρχουν αλλαγές στο σύνδρομο πόνου, γίνεται πιο παρεμβατικό, ψηλαφητό, εντείνεται με αύξηση της κινητικής δραστηριότητας - κάμψεις, ανατροπές.
• Η τρίτη. . . Η ρήξη του ινώδους δακτυλίου φαίνεται καθαρά στις ακτινογραφίες και αρχίζει να σχηματίζεται κήλη. Οι αισθήσεις του πόνου γίνονται πιο ξεκάθαρες, μπορούν να αλλάξουν από έναν θρήνο σε πιο οξύ, να εντείνονται με την κίνηση και ακόμη και σε ηρεμία.
• Τέταρτος. . . Η σπονδυλαρθρίτιδα αναπτύσσεται ενεργά στο φόντο της σύγκλισης των σπονδύλων και της διαγραφής των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Ως αποτέλεσμα, ο συνδετικός ιστός του ινώδους δακτυλίου αντικαθίσταται από οστικό ιστό, ο οποίος περιορίζει σημαντικά τις κινητικές δεξιότητες.

Η κλινική εικόνα της θωρακικής οστεοχονδρωσίας είναι τέτοια που είναι πιο πιθανό να διαγνωστεί αυτή η ασθένεια:

• κόποι. . . Ο εντοπισμός του είναι σχεδόν πάντα σε ένα συγκεκριμένο σημείο, συχνά στην αριστερή πλευρά. Μετά από λίγο, απλώνεται σε όλη την περιοχή του στήθους, η αναπνοή δυσκολεύει, το ανέβασμα σκάλας ή η άσκηση δυσκολεύει.
• Αυξημένος πόνος. . . Η ενδυνάμωση εμφανίζεται κατά το στρίψιμο ή την κλίση, γενικά με οποιαδήποτε φυσική δραστηριότητα, το ίδιο παρατηρείται και όταν προσπαθείτε να πάρετε βαθιές αναπνοές.
• Μυική κράμπα. . . Οι μυϊκοί σπασμοί προστίθενται στα παραπάνω συμπτώματα, η σύσπαση πέφτει κυρίως στο πάνω μέρος της πλάτης. Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, ένα τέτοιο σύμπτωμα υπάρχει στην οσφυϊκή περιοχή.

Ξεχωριστά, αξίζει να αναφερθεί η μεσοπλεύρια νευραλγία, η οποία διαρκεί αρκετές εβδομάδες και στη συνέχεια εξαφανίζεται από μόνη της. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ένα άτομο συνοδεύεται από δυσφορία στο στήθος, που επιδεινώνεται από την κίνηση, δυσφορία όταν προσπαθεί να εισπνεύσει / εκπνεύσει βαθιά. Οι γυναίκες μπορεί να αισθάνονται ότι έχουν προβλήματα με τους μαστικούς αδένες τους, κάτι που τις κάνει να σκεφτούν τη θεραπεία και οι άνδρες μπορεί να αισθάνονται σαν ένα ξένο αντικείμενο πίσω από το στέρνο.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ολόκληρη η κλινική εικόνα που περιγράφεται παραπάνω εντείνεται τη νύχτα ή μετά από υποθερμία. Το επόμενο πρωί είναι συνήθως πιο εύκολο, αλλά όλα επαναλαμβάνονται ξανά προς το βράδυ.

Πώς αντιμετωπίζετε, ποιες μέθοδοι υπάρχουν, τι πρέπει να χρησιμοποιήσετε; Τα θεραπευτικά μέτρα πρέπει να ξεκινούν όσο το δυνατόν νωρίτερα. Συχνά είναι ακόμη δυνατό να απαλλαγούμε από τη λήψη φαρμάκων στα πρώτα στάδια, αλλά μόνο με τακτική γυμναστική - κινητική θεραπεία.

Τα μεταγενέστερα στάδια της ανάπτυξης της παθολογίας περιλαμβάνουν τη χρήση φαρμάκων σε 2 βαθμούς. Αυτό περιλαμβάνει διαφορετικές ομάδες φαρμάκων, τα πιο δημοφιλή παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα.

Ομάδα φαρμάκων	Η κύρια επίδραση του φαρμάκου
Παυσίπονα, αναλγητικά	Ανακουφίζουν από το σύνδρομο του πόνου, μειώνουν την εκδήλωσή του.
Μη στεροειδής αντιφλεγμονώδης παράγοντας (ΜΣΑΦ)	Εξαλείψτε τη φλεγμονή, ανακουφίστε από τον πόνο, το πρήξιμο.
Χονδροπροστατευτικά	Αυξάνουν την παραγωγή ενδοαρθρικών εκκρίσεων, επιβραδύνουν τη διαδικασία καταστροφής του χόνδρου και μειώνουν την εκδήλωση της φλεγμονώδους διαδικασίας.
Μυοχαλαρωτικά	Μειώνουν τον τόνο των σκελετικών μυών, έχουν χαλαρωτική δράση και βοηθούν στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του πόνου στην πλάτη.
Ηρεμιστικά, ηρεμιστικά	Για πιο αποτελεσματική θεραπεία, καθώς ο έντονος πόνος μπορεί να προκαλέσει στρες, γεγονός που καθιστά τη θεραπεία λιγότερο αποτελεσματική.

Εκτός από την απαραίτητη φαρμακευτική αγωγή, συνιστάται θεραπεία με φαρμακευτικές βιταμίνες.

Εάν η συνολική κλινική εικόνα επιδεινωθεί, ο κύριος στόχος της θεραπείας είναι η ανακούφιση των συμπτωμάτων. Για πιο έντονο και ταχύτερο αποτέλεσμα, τα αναλγητικά συνταγογραφούνται με τη μορφή ενέσεων, καθώς και στεροειδούς τύπου.

Αφού εξαλειφθεί η έξαρση και επιτευχθεί η σταθερότητα της κατάστασης, είναι απαραίτητο να ξεκινήσει η βασική θεραπεία. Μπορεί να συνταγογραφηθεί ένα αρκετά ευρύ φάσμα φαρμάκων, καθώς μόνο μια πολύπλοκη επίδραση στην ασθένεια μπορεί να δώσει θετικά αποτελέσματα.

Τα κύρια φάρμακα περιγράφονται λεπτομερέστερα στον παραπάνω πίνακα και στη συνέχεια. Έτσι, η βασική θεραπεία περιλαμβάνει το διορισμό τέτοιων φαρμάκων:

• Χονδροπροστατευτικά.Χρησιμοποιούνται σε μορφή ταμπλέτας και για τοπική θεραπεία με τη μορφή αλοιφών ή τζελ. Η χρήση τέτοιων φαρμάκων δεν μπορεί να αποκλειστεί, αποτελούν τη βάση για πλήρη θεραπεία. Η δράση τους στοχεύει στην αναστολή της διαδικασίας καταστροφής του χόνδρινου ιστού και στην περαιτέρω εξέλιξη των δυστροφικών αλλαγών. Αυξάνουν επίσης την ικανότητα του χόνδρου να αναγεννάται. Ωστόσο, είναι αδύνατο να απαλλαγείτε εντελώς από την παθολογία με τη βοήθεια ενός τέτοιου φαρμάκου, δεν πρέπει να θεωρείται πανάκεια.
• Αγγειοδιασταλτικό. . . Είναι απαραίτητα για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος και, κατά συνέπεια, της διατροφής στην πληγείσα περιοχή. Τις περισσότερες φορές, συνταγογραφείται ένα αρκετά αποτελεσματικό φάρμακο που βελτιώνει τη μικροκυκλοφορία του αίματος και βοηθά στην αντιμετώπιση του πόνου σε ηρεμία.
• Τοπική θεραπεία. . . Για το καλύτερο αποτέλεσμα, συνταγογραφούνται αλοιφές ή τζελ. Έτσι, καλά αποτελέσματα μπορούν να επιτευχθούν μόνο με τη βοήθεια μιας πολύπλοκης δράσης, επομένως κατά τη συνταγογράφηση ΜΣΑΦ και χονδροπροστατευτών, συνηθίζεται να συνιστώνται πρόσθετες αλοιφές από τις ίδιες φαρμακολογικές ομάδες. Οι κρέμες με βάση το δηλητήριο μέλισσας ή φιδιού είναι επίσης δημοφιλείς, έχουν έντονο αναλγητικό αποτέλεσμα και αποτελούν καλή προσθήκη στην κύρια θεραπεία.
• Βιταμίνες. . . Συγκεκριμένα, συνταγογραφούνται βιταμίνες της ομάδας Β. Έχουν αναλγητικές ιδιότητες, βοηθούν στις φλεγμονώδεις διεργασίες και με βλάβες στις νευρικές απολήξεις.
• Εκτός από το φαρμακευτικό αποτέλεσμα, συνταγογραφούνται απαραίτητα φυσιοθεραπεία, θεραπευτικό μασάζ και θεραπεία άσκησης.

Ποιες άλλες μέθοδοι θεραπείας πρέπει να περιλαμβάνονται στη διαχείριση της οστεοχονδρωσίας του μαστού; Ένας έμπειρος επαγγελματίας θα συστήσει ανεπιφύλακτα τις ακόλουθες τεχνικές:

• Θεραπεία με μαγνητικό πεδίο, ηλεκτροφόρηση, θεραπευτική λάσπη.
• Σύμπλεγμα ασκήσεων φυσιοθεραπείας;
• Βελονισμός, βελονισμός.

Συνιστάται επίσης να ακολουθήσετε μια συγκεκριμένη δίαιτα, θα πρέπει να αποκλείσετε τη χρήση αλκοόλ και πικάντικων τροφίμων και να μειώσετε τη χρήση αλατιού.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις θεραπευτικές ασκήσεις, πρέπει να εκτελούνται καθημερινά, και κατά προτίμηση πολλές φορές την ημέρα. Λάβετε υπόψη ότι το σετ ασκήσεων αναπτύσσεται μεμονωμένα από τον θεράποντα ιατρό - ορθοπεδικό χειρουργό ή τραυματολόγο. Η φυσική αγωγή πραγματοποιείται χωρίς έξαρση, εάν δεν υπάρχει έντονο πόνο, στην περίπτωση του συνδρόμου οξέος πόνου, είναι απαραίτητο να τηρηθεί η μέγιστη ανάπαυση.

Η άσκηση με οστεοχονδρωσία δεν είναι η τελευταία. Με αυτήν την παθολογία, είναι σημαντικό να εκτελείτε τακτικά όλες τις συνταγογραφούμενες ασκήσεις που θα ενισχύσουν τους μυς και θα έχουν θετική επίδραση στο αποτέλεσμα της θεραπείας.

Θα πρέπει επίσης να αναφέρουμε την παραδοσιακή ιατρική. Στο Διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε πολλές συνταγές βασισμένες σε φυσικές πρώτες ύλες. Δεν συνιστάται να παρασυρθείτε με λαϊκές θεραπείες ως ανεξάρτητη μέθοδο, καθώς η αποτελεσματικότητά τους είναι ελάχιστη και σε πολλές περιπτώσεις μηδενική. Ωστόσο, οι λαϊκές θεραπείες μπορεί να συνιστώνται ως συμπλήρωμα της κύριας θεραπείας. Οι ακόλουθες σπιτικές συνταγές είναι γνωστές:

• Υλικά για το πρώτο: 3 κουταλιές της σούπας αλεύρι σίκαλης, 1 κουταλιά της σούπας νέφτι και ένα κουταλάκι του γλυκού ιώδιο και σκόρδο. Ανακατέψτε τα πάντα καλά και χρησιμοποιήστε ως αλοιφή το βράδυ.
• Για το δεύτερο: 5 ταμπλέτες νατριούχου μεταμιζόλης και 5 ml αλκοόλης καμφοράς. Φέρτε τα δισκία σε κατάσταση σκόνης, μετά ρίξτε αλκοόλ και εφαρμόστε με τη μορφή εφαρμογών όλη τη νύχτα.

Μια συσκευή εφαρμογής βελόνας θεωρείται μια άλλη εναλλακτική θεραπεία. Η δράση του στοχεύει στη μείωση του συνδρόμου πόνου μέσω μασάζ με βελόνα.

Σε περίπτωση που όλες οι θεραπευτικές μέθοδοι που περιγράφηκαν δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα ή αποδειχθούν μη μόνιμες, θα αποφασιστεί το ζήτημα της συνταγογράφησης μιας επέμβασης. Απαιτείται χειρουργική επέμβαση εάν το σύνδρομο πόνου δεν μπορεί να εξαλειφθεί, η εκφυλιστική-δυστροφική διαδικασία συνεχίζει να αναπτύσσεται και ταυτόχρονα παρατηρούνται αρνητικές αλλαγές στη λειτουργία των εσωτερικών οργάνων. Εάν παρόλα αυτά ο γιατρός σας συστήσει να κάνετε την επέμβαση, δεν πρέπει να αρνηθείτε αμέσως. Η έγκαιρη παρέμβαση σάς επιτρέπει να απαλλαγείτε από ένα τέτοιο πρόβλημα, να αποκαταστήσετε πλήρως τη λειτουργία των οργάνων και να αποκλείσετε την περαιτέρω ανάπτυξη επιπλοκών.

Η επέμβαση συνήθως έχει δύο φάσεις. Η πρώτη στοχεύει στην εξάλειψη της αιτίας - αποσυμπίεσης, μέσω της οποίας εξαλείφεται το σύνδρομο του πόνου. Το δεύτερο βήμα είναι η μετέπειτα σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης.

Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής είναι μια σοβαρή παθολογία που μπορεί όχι μόνο να διαταράξει το έργο του μυοσκελετικού συστήματος, αλλά και να επηρεάσει αρνητικά τα συστήματα και τα όργανα.

Είναι σημαντικό να παρακολουθείτε την υγεία σας, να λαμβάνετε προληπτικά μέτρα, να παρακολουθείτε τη διατροφή σας και να ασκείτε. Η τακτική άσκηση είναι μια αποτελεσματική πρόληψη κατά της οστεοχόνδρωσης, αλλά να θυμάστε ότι οποιαδήποτε άσκηση πρέπει να είναι μέτρια.

Θεραπεία του αυχενικού τύπου

Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής περιοχής δεν θεωρείται ανεξάρτητη παθολογία. Στην περίπτωση αυτή, πρόκειται για μια σειρά διαταραχών που εμφανίζονται στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και μπορεί να επηρεάσουν τον μυϊκό ιστό αλλά και τα γειτονικά όργανα.

Η αυχενική οστεοχονδρωσία κάθε άλλο παρά ασυνήθιστη είναι· πάνω από το 20% των διαγνώσεων αποδίδεται σε αυτή τη νόσο. Η ασθένεια είναι πολύ ύπουλη, η ποικιλομορφία της κλινικής εικόνας επιτρέπει στον γιατρό σε πολλές περιπτώσεις να υποπτεύεται άλλες ασθένειες που δεν έχουν καμία σχέση με τη σπονδυλική στήλη. Για παράδειγμα, ένας γιατρός μπορεί να προτείνει την παρουσία στηθάγχης, να συστήσει τη λήψη ενός φαρμάκου που, τελικά, απλά δεν δίνει αποτέλεσμα και, το χειρότερο από όλα, επηρεάζει την κατάσταση του καρδιακού συστήματος. Εξαιτίας αυτού, είναι πολύ σημαντικό να γίνει διάκριση της οστεοχόνδρωσης από τις παθολογίες των εσωτερικών οργάνων. Έτσι, τα ακόλουθα σημάδια είναι χαρακτηριστικά δυστροφικών ασθενειών στην περιοχή της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης:

• τακτικός πονοκέφαλος?
• Απώλεια δύναμης ακολουθούμενη από ζάλη.
• πόνοι στον αυχένα που ρέουν στους ώμους, ωμοπλάτες, κατάσταση μυϊκής δυσκαμψίας.
• συμπίεση των μεσοπλεύριων νευρικών ριζών, εξ ου και το σύνδρομο πόνου, καθώς και η έξαρσή του.
• τραυματισμοί από την αρτηριακή πίεση, πιο συχνοί στις γυναίκες, από υψηλή αρτηριακή πίεση έως υπόταση.
• μειωμένη οπτική οξύτητα, προβλήματα ακοής (απώλεια ακοής).
• στους άνδρες, μείωση της ισχύος με νευρική υπερφόρτωση στο φόντο της νόσου.

Ένα σημαντικό σημείο είναι η διατύπωση της σωστής διάγνωσης, εδώ απαιτούνται μια σειρά από διαγνωστικά μέτρα, όπως: ακτινογραφία, υπερηχογράφημα, μαγνητική τομογραφία, αξονική τομογραφία.

Η ολοκληρωμένη θεραπεία είναι υποχρεωτική και πρέπει να περιλαμβάνει:

• Φαρμακευτική αγωγή;
• διάφορες τεχνικές φυσιοθεραπείας.
• Φυσικοθεραπεία;
• μη παραδοσιακή θεραπεία (βελονισμός, βελονισμός).

Είναι επίσης σημαντικό να δίνετε προσοχή σε μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις, για παράδειγμα: μείωση της σωματικής δραστηριότητας, η οποία περιλαμβάνει ελαχιστοποίηση του άγχους, αλλαγή στρωμάτων και αγορά ορθοπεδικού μαξιλαριού.

Άτυπα συμπτώματα, αισθήσεις και πόνος

Εκτός από τους τυπικούς πόνους που εκδηλώνονται στην οστεοχονδρωσία στο στήθος, υπάρχουν πολλοί άτυποι πόνοι που δεν μπορούν να συσχετιστούν με παθήσεις της σπονδυλικής στήλης. Ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζετε:

• καρδιακός πόνος. . . Με μια τέτοια παθολογία, εμφανίζεται συχνά καρδιακός πόνος, ενώ μιμείται τις επιθέσεις καρδιακής προσβολής. Ένας διαφοροποιητής είναι η διάρκειά τους. Σε αντίθεση με τον πραγματικό πόνο στην καρδιά, ο πόνος στην οστεοχονδρωσία είναι παρατεταμένος και μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες. Επιπλέον, η χρήση παραδοσιακών φαρμάκων δεν μειώνει την εκδήλωση του πόνου. Εδώ αξίζει να σκεφτούμε την παρουσία μιας άλλης παθολογίας που δεν σχετίζεται με την καρδιά.
• μίμησηΠαθολογίες των μαστικών αδένων. . . Αυτή η κλινική εικόνα ισχύει άμεσα για τους ασθενείς. Συχνά, η οστεοχονδρωσία του μαστού φέρνει στο μυαλό τη νόσο του μαστού, καθώς μια γυναίκα μπορεί να παρατηρήσει πόνο στην περιοχή του θώρακα για μεγάλο χρονικό διάστημα, που εξαπλώνεται στους αδένες. Ο εντοπισμός της πραγματικής αιτίας ενός τέτοιου συμπτώματος ή τουλάχιστον ο αποκλεισμός προβλημάτων με τους μαστικούς αδένες, είναι δυνατός μόνο μετά από εξέταση από μαστολόγο.
• Πόνος στην κοιλιακή κοιλότητα. . . Αυτό το σύμπτωμα υποδηλώνει γαστρίτιδα και άλλες παθήσεις του πεπτικού συστήματος. Ένας γαστρεντερολόγος μπορεί να διαγνώσει κατά λάθος παγκρεατίτιδα ή χολοκυστίτιδα. Είναι δυνατή η διάψευση ή η επιβεβαίωση τέτοιων διαγνώσεων με τη βοήθεια μιας ενδελεχούς εξέτασης.
• Εκτός από αυτά τα σημάδια, ο ασθενής μπορεί να έχει ένα πιο έντονοΔυσφορία στο στήθοςπεριγράφεται ως ξένο σώμα. Συχνά είναι δύσκολο να εισπνεύσετε και να εκπνεύσετε βαθιά, η αίσθηση ότι είναι αδύνατον να αναπνεύσετε βαθιά, δύσπνοια με μικρή σωματική δραστηριότητα.

Η αντιμετώπιση των εκφυλιστικών-δυστροφικών παθήσεων δεν είναι εύκολη, απαιτεί πολύ χρόνο, προσπάθεια από την πλευρά του ασθενούς και τα προσόντα του θεράποντος ιατρού.

Φροντίστε να συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν αντιμετωπίσετε οποιαδήποτε ασθένεια. Αυτό βοηθά να ληφθεί υπόψη η ατομική ανεκτικότητα, να επιβεβαιωθεί η διάγνωση, να διασφαλιστεί η σωστή θεραπεία και να αποκλειστούν αρνητικές αλληλεπιδράσεις με φάρμακα. Εάν χρησιμοποιείτε συνταγές χωρίς να συμβουλευτείτε το γιατρό σας, το κάνετε αποκλειστικά με δική σας ευθύνη. Όλες οι πληροφορίες παρέχονται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν αποτελούν ιατρική βοήθεια. Είστε υπεύθυνοι για την αίτηση.